សេដ្ឋវិទូប្រកាសអាសន្នពីលទ្ធភាពនៃវិបត្តិអចលនទ្រព្យនៅកម្ពុជា
ភ្នំពេញ៖ សុខភាពវិស័យអចលទ្រព្យខ្មែរមានសភាពល្អរហូតមកដល់ដើមឆ្នាំ២០១៥នេះ។ ប៉ុន្តែចាប់តាំងពីចុងឆ្នាំ២០១៥ រហូតមកដល់ឆ្នាំ២០១៦នេះ វិស័យនេះហាក់បីដូចជាមានបញ្ហាហើយបញ្ហានេះអាចបន្តរហូតដល់ពេលអនាគតវែងឆ្ងាយ។ តើមូលហេតុអ្វីបានតម្លៃអចលនទ្រព្យទ្រឹង ឬក៏ធ្លាក់ថ្លៃនៅក្នុងតំបន់មួយចំនួន។ តើស្ថានភាពវិស័យអចលទ្រព្យអាចនឹងប្រឈមការដាំក្បាលចុះដូចកាលពីឆ្នាំ២០០៨ ឬក៏មិនមានបញ្ហាអ្វីទេនៅពេលអនាគត?
ក្រោយរបបប៉ុលពត ពោលគឺពីឆ្នាំ១៩៧៩ ដល់ឆ្នាំ១៩៩៣ ដីធ្លី ផ្ទះសម្បែងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាគ្មានហាងឆេងទេ។ ចាប់តាំងពីក្រោយការបោះឆ្នោត១៩៩៣(ការបោះឆ្នោតដែលរៀបចំដោយអង្គការសហប្រជាជាតិ)បន្តិច ដីធ្លី ផ្ទះសម្បែង មានការទិញដូរបន្តិចបន្តួចដែរ។ តែវាមិនមែនជាចលនាទីផ្សារចលនទ្រព្យពិតប្រាកដទេ។
នៅក្នុងអំឡុងទសវត្សរ៍២០០០ ដីធ្លី ផ្ទះសម្បែងចាប់ផ្តើមមានតម្លៃ។ តម្លៃកើនឡើងមិនឈប់ឈររហូតដល់ឆ្នាំ២០០៨ ជាឆ្នាំដែលមានវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក។ វិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិមួយនេះបានទាញទម្លាក់តម្លៃអចលនទ្រព្យនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាផងដែរ។ អ្នកជំនួញដីធ្លីទាំងខ្មែរ ទាំងបរទេសដែលបានបោះទុនវិនិយោគក្នុងវិស័យអចលទ្រព្យមិនតិចទេដែលជាប់ប្រាក់ក្នុងដី ហើយដោះស្រាយមិនចេញ។ អ្នកខ្លះ ដួលបះជើង ជំពាក់បំណុលធនគារ ឬធនាគាររឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិដោយសារតែវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចកាលពីឆ្នាំ២០០៨កន្លងមក។ អ្នកទទួលផលចំណេញពីដីធ្លីមានមែនកាលពីពេលមុនមានវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុ តែវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចមួយនេះ ក៏ធ្វើឲ្យ
និងបរទេសមិនតិចទេដែលដួលបះជើងទៅវិញនោះ។
ក្រោយវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចបាន២ ឬ៣ឆ្នាំ ពោលគឺចាប់ពីឆ្នាំ ២០០៩ ២០១០ ឬ២០១១ សុខភាពវិស័យអចលនទ្រព្យហាក់បីដូចជាប្រសើរឡើងវិញ។ តម្លៃជាទូទៅមានការកើនឡើងតិច ឬច្រើនអាស្រ័យទៅលើតំបន់រស់នៅ ឬតំបន់ពាណិជ្ជកម្ម។ តំបន់រស់នៅឡើងថ្លៃតិចជាងតំបន់ជំនួញ និងតំបន់ពាណិជ្ជកម្ម។
ប្រសិនបើគេលើកយកតម្លៃផ្ទះល្វែងមកធ្វើជាបន្ទាត់តំណាងតម្លៃក្នុងរយៈពេល១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ គេសង្កេតឃើញថា ផ្ទះមួយល្វែងកាលពីឆ្នាំ២០០៦នៅតំបន់អាជីវកម្មមានតម្លៃជិត២០ម៉ឺនដុល្លារ ផ្ទុយនឹង៤០ម៉ឺន ឬ៥០ម៉ឺន ឬ៦០ម៉ឺនអាមេរិកនៅឆ្នាំ២០១៦នេះ។ ផ្ទះមួយល្វែងនៅតំបន់ស្នាក់នៅ(មិនមែនតំបន់ជំនួញ)អាចមានតម្លៃជាង៤ម៉ឺនដុល្លារអាមេរិក តែផ្ទះដដែលនេះមានតម្លៃប្រមាណជា២០ម៉ឺនដុល្លារនៅឆ្នាំ២០១៦នេះ។
ប្រសិនបើគេពិនិត្យមើលតម្លៃនេះ គេពិតជាអាចទាញសេចក្តីសន្និដ្ឋានបានថា បើទោះបីជាអចលនទ្រព្យឆ្លងកាត់ព្យុះភ្លៀងយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏តម្លៃរបស់វានៅបន្តកើនឡើងជាលំដាប់។ ការពិតជាក់ស្តែង ក្នុងរយៈពេល១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ បានបង្ហាញយ៉ាងដូច្នេះមែន។ អ្នកសុទិដ្ឋិនិយមលើវិស័យអចលនព្រទ្យនៅតែបន្តគិតថា តម្លៃអាចនឹងនៅបន្តឡើងថ្លៃជាដរាប គ្រាន់ថា កម្រិតនៃការឡើងថ្លៃទាប ឬខ្ពស់អាស្រ័យទៅលើតម្រូវការជាក់ស្តែងនៃទីផ្សារ។
ប៉ុន្តែអ្នកវិភាគវិស័យអចលនទ្រព្យផ្សេងទៀតនៅតែបង្ហាញទុទ្ទិដ្ឋិនិយមសម្រាប់អនាគតនៃអចលនទ្រព្យនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ អ្នកខ្លះថែមទាំងហ៊ាននិយាយថា វិស័យនេះអាចនឹងដួលរលំនៅថ្ងៃណាមួយជាក់ជាពុំខានឡើយ។
តើអ្វីទៅជាហេតុផលដែលអាចរុញច្រានឲ្យវិស័យអចលនទ្រព្យបន្តងើបឡើង? ហើយថាតើ កត្តាអ្វីខ្លះដែលអាចរុញច្រានឲ្យវិស័យនេះដាំក្បាលចុះបាន?
កើនឡើង គឺជាកត្តាដែលមិនអាចទៅរួចទេ។ នេះគឺជាការវិភាគជារួមរបស់អ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ចល្បីៗនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
លោក កង ចាន់តារារ័ត្ន អ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ចឯករាជ្យនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបានអត្ថាធិប្បាយប្រាប់សារព័ត៌មានអេឡិចត្រូនិកថ្មីៗថា ទីផ្សារអចលនទ្រព្យអាចមានបញ្ហាដែរនាពេលអនាគត ពីព្រោះអ្នកទិញអចលទ្រព្យមួយចំនួនធំ គឺជាបុគ្គលដដែលៗ ដែលទិញទុកលក់យកចំណេញ។ បើគ្រប់គ្នាទិញទុកលក់យកចំណេញ តែពេលលក់ចេញ ហើយអត់អ្នកទិញ តើទីផ្សារអាចដាំក្បាលចុះឬទេ? វាអាចចុះជាក់ជាពុំខាន។ នេះបើយោងតាមការគិតរបស់លោក កង តារារ័ត្ន។ បើតាមសេដ្ឋវិទូរូបនេះ អ្នកធ្វើចលនាឲ្យមានកម្តៅស្ថានការណ៍ទីផ្សារអចលនទ្រព្យ គឺឈ្មួញទិញទុកលក់យកចំណេញ និងអ្នកវិនិយោគអចលនទ្រព្យមួយចំនួន។ ទាំងអ្នកទិញ និងអ្នកវិនិយោគមួយចំនួនសុទ្ធតែអាចខ្ចីប្រាក់ពីធនគារដើម្បីទិញ ឬសាងសង់។ ចុះបើសាងសង់រួចហើយ ឬអ្នកទិញទុកលក់ចំណេញហើយ តែមិនសូវមានអ្នកមកទិញបន្តបន្ទាប់ទៀត ពេលនោះ ពពុះបំប៉ោងទីផ្សារនឹងផ្ទុះបែក ហើយពេលនោះ ទីផ្សារអចលនទ្រព្យអាចនឹងមានវិបត្តិ។ តើពេលណាអាចប្រឈមនឹងបញ្ហានេះ?
លោក កង ចាន់តារារ័ត្ន ពិបាកនឹងព្យាករណ៍។ ប៉ុន្តែលោកគិតថា បើការគ្រប់គ្រងមិនបានល្អទេ ថ្ងៃណាមួយកម្ពុជានឹងមានបញ្ហាវិបត្តិអចលនទ្រព្យម្តងទៀត។ លោក តារារ័ត្ន សំណូមពរឲ្យអ្នកអភិវឌ្ឍវិស័យអចលនទ្រព្យមានទុនសុទ្ធក្នុងដៃយ៉ាងហោចណាស់ពី៧០ទៅ៨០%មុននឹងសាងសង់សំណង់ផ្សេងៗដើម្បីលក់បន្ត ពោលគឺចៀសវាងការប្រកាសសាងសង់ដោយមានទុនតិចតួច ហើយចាប់ផ្តើមប្រកាសថា គម្រោងនេះលក់ដាច់បានប៉ុណ្ណេះភាគរយ ឬប៉ុណ្ណោះភាគរយ។ ការបំប៉ោងសភាពការណ៍ខុសពីការពិតអាចជំរុញឲ្យវិស័យអចលនទ្រព្យដួលរលំបាន។
លោក ចាន់ សុផល អ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ចឯករាជ្យម្នាក់ទៀត ក៏យល់ឃើញស្រដៀងគ្នាទៅនឹងលោក កង ចាន់តារារ័ត្ន ដែរ។ លោក សុផល គិតថា ទីផ្សារអចលទ្រព្យអាចនឹងមានបញ្ហា។ ហើយវាអាចឈានទៅដល់មានវិបត្តិអចលនទ្រព្យខ្លាំងជាងឆ្នាំ២០០៨ទៅទៀត ពីព្រោះការសាងសង់នាពេលកន្លងមកមានចំនួនច្រើនជ្រុលពេក។ ការផ្គត់ផ្គង់មានចំនួនច្រើនជ្រុលជាងតម្រូវការ។ «ឥឡូវតម្លៃទ្រឹង តែបើទ្រឹងយូរទៅ វានឹងធ្លាក់ចុះ។ នេះគឺជាលក្ខណៈទ្រឹស្តីសេដ្ឋកិច្ចទូទៅ។ ខ្ញុំធ្លាប់គិតថា តម្លៃអាចធ្លាក់ចុះនៅឆ្នាំ២០១៧ឯណោះទេ តែឡូវនៅឆ្នាំ២០១៦ចុះទៅហើយ ការចុះលឿននេះ គឺដោយសារបញ្ហានយោបាយផ្ទៃនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាតែម្តត»។ នេះគឺជាការអត្ថាធិប្បាយរបស់លោក ចាន់ សុផល។
វិបត្តិអចលនទ្រព្យអាចកើតឡើងនៅពេលនេះ គឺមិនមែនដោយសារវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកទៀតទេ។ តែដោយសារបញ្ហាខាងក្នុងប្រទេសសុទ្ធសាធ។ បញ្ហាខាងក្នុង គឺបញ្ហានយោបាយ និងបញ្ហាសាង់សង់ច្រើនជ្រុលពេកក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ រីឯអ្នកទិញ គឺជាបុគ្គលដដែលៗ ដែលទិញលក់ទុកយកចំណេញ។
បើទោះបីជាតម្លៃអចលនទ្រព្យជាទូទៅអាចប្រឈមនឹងវិបត្តិមែនក៏ដោយក្តី តែដីធ្លី ផ្ទះល្វែងដែលស្ថិតនៅចំតំបន់ជំនួញ ឬពាណិជ្ជកម្ម ក៏ប្រហែលជាមិនធ្លាក់ថ្លៃប៉ុន្មានទេ ពីព្រោះ ដីធ្លីតំបន់ទាំងនេះ គឺជាទីតាំងដែលអនុញ្ញាតឲ្យគេរកប្រាក់ចំណេញបានច្រើន។ តែដីធ្លី ផ្ទះសម្បែងនៅតំបន់ផ្សេងអាចប្រឈមនឹងគ្មានអ្នកទិញ ផ្ទុយទៅវិញ មានតែអ្នកលក់។ គឺនៅពេលនោះហើយ ដែលវិបត្តិអលនទ្រព្យពិតប្រាកដនឹងមកដល់៕
ក្រោយរបបប៉ុលពត ពោលគឺពីឆ្នាំ១៩៧៩ ដល់ឆ្នាំ១៩៩៣ ដីធ្លី ផ្ទះសម្បែងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាគ្មានហាងឆេងទេ។ ចាប់តាំងពីក្រោយការបោះឆ្នោត១៩៩៣(ការបោះឆ្នោតដែលរៀបចំដោយអង្គការសហប្រជាជាតិ)បន្តិច ដីធ្លី ផ្ទះសម្បែង មានការទិញដូរបន្តិចបន្តួចដែរ។ តែវាមិនមែនជាចលនាទីផ្សារចលនទ្រព្យពិតប្រាកដទេ។
នៅក្នុងអំឡុងទសវត្សរ៍២០០០ ដីធ្លី ផ្ទះសម្បែងចាប់ផ្តើមមានតម្លៃ។ តម្លៃកើនឡើងមិនឈប់ឈររហូតដល់ឆ្នាំ២០០៨ ជាឆ្នាំដែលមានវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក។ វិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិមួយនេះបានទាញទម្លាក់តម្លៃអចលនទ្រព្យនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាផងដែរ។ អ្នកជំនួញដីធ្លីទាំងខ្មែរ ទាំងបរទេសដែលបានបោះទុនវិនិយោគក្នុងវិស័យអចលទ្រព្យមិនតិចទេដែលជាប់ប្រាក់ក្នុងដី ហើយដោះស្រាយមិនចេញ។ អ្នកខ្លះ ដួលបះជើង ជំពាក់បំណុលធនគារ ឬធនាគាររឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិដោយសារតែវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចកាលពីឆ្នាំ២០០៨កន្លងមក។ អ្នកទទួលផលចំណេញពីដីធ្លីមានមែនកាលពីពេលមុនមានវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុ តែវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចមួយនេះ ក៏ធ្វើឲ្យ
និងបរទេសមិនតិចទេដែលដួលបះជើងទៅវិញនោះ។
ក្រោយវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចបាន២ ឬ៣ឆ្នាំ ពោលគឺចាប់ពីឆ្នាំ ២០០៩ ២០១០ ឬ២០១១ សុខភាពវិស័យអចលនទ្រព្យហាក់បីដូចជាប្រសើរឡើងវិញ។ តម្លៃជាទូទៅមានការកើនឡើងតិច ឬច្រើនអាស្រ័យទៅលើតំបន់រស់នៅ ឬតំបន់ពាណិជ្ជកម្ម។ តំបន់រស់នៅឡើងថ្លៃតិចជាងតំបន់ជំនួញ និងតំបន់ពាណិជ្ជកម្ម។
ប្រសិនបើគេលើកយកតម្លៃផ្ទះល្វែងមកធ្វើជាបន្ទាត់តំណាងតម្លៃក្នុងរយៈពេល១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ គេសង្កេតឃើញថា ផ្ទះមួយល្វែងកាលពីឆ្នាំ២០០៦នៅតំបន់អាជីវកម្មមានតម្លៃជិត២០ម៉ឺនដុល្លារ ផ្ទុយនឹង៤០ម៉ឺន ឬ៥០ម៉ឺន ឬ៦០ម៉ឺនអាមេរិកនៅឆ្នាំ២០១៦នេះ។ ផ្ទះមួយល្វែងនៅតំបន់ស្នាក់នៅ(មិនមែនតំបន់ជំនួញ)អាចមានតម្លៃជាង៤ម៉ឺនដុល្លារអាមេរិក តែផ្ទះដដែលនេះមានតម្លៃប្រមាណជា២០ម៉ឺនដុល្លារនៅឆ្នាំ២០១៦នេះ។
ប្រសិនបើគេពិនិត្យមើលតម្លៃនេះ គេពិតជាអាចទាញសេចក្តីសន្និដ្ឋានបានថា បើទោះបីជាអចលនទ្រព្យឆ្លងកាត់ព្យុះភ្លៀងយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏តម្លៃរបស់វានៅបន្តកើនឡើងជាលំដាប់។ ការពិតជាក់ស្តែង ក្នុងរយៈពេល១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ បានបង្ហាញយ៉ាងដូច្នេះមែន។ អ្នកសុទិដ្ឋិនិយមលើវិស័យអចលនព្រទ្យនៅតែបន្តគិតថា តម្លៃអាចនឹងនៅបន្តឡើងថ្លៃជាដរាប គ្រាន់ថា កម្រិតនៃការឡើងថ្លៃទាប ឬខ្ពស់អាស្រ័យទៅលើតម្រូវការជាក់ស្តែងនៃទីផ្សារ។
ប៉ុន្តែអ្នកវិភាគវិស័យអចលនទ្រព្យផ្សេងទៀតនៅតែបង្ហាញទុទ្ទិដ្ឋិនិយមសម្រាប់អនាគតនៃអចលនទ្រព្យនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ អ្នកខ្លះថែមទាំងហ៊ាននិយាយថា វិស័យនេះអាចនឹងដួលរលំនៅថ្ងៃណាមួយជាក់ជាពុំខានឡើយ។
តើអ្វីទៅជាហេតុផលដែលអាចរុញច្រានឲ្យវិស័យអចលនទ្រព្យបន្តងើបឡើង? ហើយថាតើ កត្តាអ្វីខ្លះដែលអាចរុញច្រានឲ្យវិស័យនេះដាំក្បាលចុះបាន?
កើនឡើង គឺជាកត្តាដែលមិនអាចទៅរួចទេ។ នេះគឺជាការវិភាគជារួមរបស់អ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ចល្បីៗនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
លោក កង ចាន់តារារ័ត្ន អ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ចឯករាជ្យនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបានអត្ថាធិប្បាយប្រាប់សារព័ត៌មានអេឡិចត្រូនិកថ្មីៗថា ទីផ្សារអចលនទ្រព្យអាចមានបញ្ហាដែរនាពេលអនាគត ពីព្រោះអ្នកទិញអចលទ្រព្យមួយចំនួនធំ គឺជាបុគ្គលដដែលៗ ដែលទិញទុកលក់យកចំណេញ។ បើគ្រប់គ្នាទិញទុកលក់យកចំណេញ តែពេលលក់ចេញ ហើយអត់អ្នកទិញ តើទីផ្សារអាចដាំក្បាលចុះឬទេ? វាអាចចុះជាក់ជាពុំខាន។ នេះបើយោងតាមការគិតរបស់លោក កង តារារ័ត្ន។ បើតាមសេដ្ឋវិទូរូបនេះ អ្នកធ្វើចលនាឲ្យមានកម្តៅស្ថានការណ៍ទីផ្សារអចលនទ្រព្យ គឺឈ្មួញទិញទុកលក់យកចំណេញ និងអ្នកវិនិយោគអចលនទ្រព្យមួយចំនួន។ ទាំងអ្នកទិញ និងអ្នកវិនិយោគមួយចំនួនសុទ្ធតែអាចខ្ចីប្រាក់ពីធនគារដើម្បីទិញ ឬសាងសង់។ ចុះបើសាងសង់រួចហើយ ឬអ្នកទិញទុកលក់ចំណេញហើយ តែមិនសូវមានអ្នកមកទិញបន្តបន្ទាប់ទៀត ពេលនោះ ពពុះបំប៉ោងទីផ្សារនឹងផ្ទុះបែក ហើយពេលនោះ ទីផ្សារអចលនទ្រព្យអាចនឹងមានវិបត្តិ។ តើពេលណាអាចប្រឈមនឹងបញ្ហានេះ?
លោក កង ចាន់តារារ័ត្ន ពិបាកនឹងព្យាករណ៍។ ប៉ុន្តែលោកគិតថា បើការគ្រប់គ្រងមិនបានល្អទេ ថ្ងៃណាមួយកម្ពុជានឹងមានបញ្ហាវិបត្តិអចលនទ្រព្យម្តងទៀត។ លោក តារារ័ត្ន សំណូមពរឲ្យអ្នកអភិវឌ្ឍវិស័យអចលនទ្រព្យមានទុនសុទ្ធក្នុងដៃយ៉ាងហោចណាស់ពី៧០ទៅ៨០%មុននឹងសាងសង់សំណង់ផ្សេងៗដើម្បីលក់បន្ត ពោលគឺចៀសវាងការប្រកាសសាងសង់ដោយមានទុនតិចតួច ហើយចាប់ផ្តើមប្រកាសថា គម្រោងនេះលក់ដាច់បានប៉ុណ្ណេះភាគរយ ឬប៉ុណ្ណោះភាគរយ។ ការបំប៉ោងសភាពការណ៍ខុសពីការពិតអាចជំរុញឲ្យវិស័យអចលនទ្រព្យដួលរលំបាន។
លោក ចាន់ សុផល អ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ចឯករាជ្យម្នាក់ទៀត ក៏យល់ឃើញស្រដៀងគ្នាទៅនឹងលោក កង ចាន់តារារ័ត្ន ដែរ។ លោក សុផល គិតថា ទីផ្សារអចលទ្រព្យអាចនឹងមានបញ្ហា។ ហើយវាអាចឈានទៅដល់មានវិបត្តិអចលនទ្រព្យខ្លាំងជាងឆ្នាំ២០០៨ទៅទៀត ពីព្រោះការសាងសង់នាពេលកន្លងមកមានចំនួនច្រើនជ្រុលពេក។ ការផ្គត់ផ្គង់មានចំនួនច្រើនជ្រុលជាងតម្រូវការ។ «ឥឡូវតម្លៃទ្រឹង តែបើទ្រឹងយូរទៅ វានឹងធ្លាក់ចុះ។ នេះគឺជាលក្ខណៈទ្រឹស្តីសេដ្ឋកិច្ចទូទៅ។ ខ្ញុំធ្លាប់គិតថា តម្លៃអាចធ្លាក់ចុះនៅឆ្នាំ២០១៧ឯណោះទេ តែឡូវនៅឆ្នាំ២០១៦ចុះទៅហើយ ការចុះលឿននេះ គឺដោយសារបញ្ហានយោបាយផ្ទៃនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាតែម្តត»។ នេះគឺជាការអត្ថាធិប្បាយរបស់លោក ចាន់ សុផល។
វិបត្តិអចលនទ្រព្យអាចកើតឡើងនៅពេលនេះ គឺមិនមែនដោយសារវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកទៀតទេ។ តែដោយសារបញ្ហាខាងក្នុងប្រទេសសុទ្ធសាធ។ បញ្ហាខាងក្នុង គឺបញ្ហានយោបាយ និងបញ្ហាសាង់សង់ច្រើនជ្រុលពេកក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ រីឯអ្នកទិញ គឺជាបុគ្គលដដែលៗ ដែលទិញលក់ទុកយកចំណេញ។
បើទោះបីជាតម្លៃអចលនទ្រព្យជាទូទៅអាចប្រឈមនឹងវិបត្តិមែនក៏ដោយក្តី តែដីធ្លី ផ្ទះល្វែងដែលស្ថិតនៅចំតំបន់ជំនួញ ឬពាណិជ្ជកម្ម ក៏ប្រហែលជាមិនធ្លាក់ថ្លៃប៉ុន្មានទេ ពីព្រោះ ដីធ្លីតំបន់ទាំងនេះ គឺជាទីតាំងដែលអនុញ្ញាតឲ្យគេរកប្រាក់ចំណេញបានច្រើន។ តែដីធ្លី ផ្ទះសម្បែងនៅតំបន់ផ្សេងអាចប្រឈមនឹងគ្មានអ្នកទិញ ផ្ទុយទៅវិញ មានតែអ្នកលក់។ គឺនៅពេលនោះហើយ ដែលវិបត្តិអលនទ្រព្យពិតប្រាកដនឹងមកដល់៕
Labels
KHMER NEWS
Post A Comment
No comments :